Achter een van de eerste typmachines zat Hugo letter voor letter te typen, nietsvermoedend wat de impact van zijn tekst zou zijn. Het was maar een van de onderwerpen die hij deze week had gekregen van zijn baas, maar hij wist dat dit een belangrijke zou zijn. Hugo wist er nog bijna niets van af, maar het begon hem wel meer te boeien. De jaren erna kreeg hij vaker de opdracht om over het onderwerp te schrijven. Woorden als stikstof en duurzaamheid waren niks onbekends meer voor Hugo. Hij hoopte dat mensen door zijn teksten hier ook de impact van gingen inzien. Hij hoopte dat Nederland een Beterland zou worden.
Als klein jongetje liep hij graag samen met zijn moeder naar de groenteboer, want hij kreeg er altijd een radijsje van de boer. Dit heeft hij gedaan tot hij naar Utrecht ging voor zijn studie journalistiek. Hij is toen verhuisd naar een studentenhuis.
De studie ging hem erg makkelijk af en hij kon zo aan de slag bij de krant. Na zijn eerste stukken over de 'De club van Rome', is hij meer na gaan denken over zijn voedsel en tegenwoordig eet hij volledig duurzaam en komt hij weer graag bij de boer zoals vroeger.
Lisa studeert marketing in Arnhem, waar ze ook op kamers woont. Ze zorgt er graag voor dat alles zo efficiënt en vloeiend mogelijk verloopt. Hoe makkelijker voor de gebruiker, hoe beter. Ze is trouwens ook niet anders gewend. Sinds ze kan herinneren wordt alles makkelijker en beter verkrijgbaar.
Dit is ook wel te zien in haar consumentengedrag. Als er iets kapot is "koop ik toch gewoon een nieuwe?". Als het aanbod er toch al is, kun je er maar beter gebruik van maken.